5- اگرچه شاعر فارسى، مطلب اشعار عربى را بطور كامل منعكس نكرده است اما از اين نظر كه اين كار بى‌سابقه بوده آن هم از فردى كه شيعه نبوده نقل آن مفيد و لازم بود به اين اميد كه به شعراى مسلمان ما خطّ اخلاقى انقلابى بدهد و بيش از پيش إسلام عزيز را يارى دهند و بجاى ستايش از صاحبان زروزور (بخاطر ترس يا تأمين زندگى) به خدا و اولياء اللّه پناه ببرند كه سرمايه دو جهان هستند.

6- حداكثر كوشش براى ترجمه دقيق بكار رفته است و هرگاه خطائى پيش آمده از روى جهل بوده كه در انتظار كمك فكرى شما هستم.

7- شرح ديوان و نقل مدارك اشعار و بيان علت و مقام صدور آن‌ها خدمت ديگرى است كه سعادت آن دست نداده است. فعلا خداى را شاكرم كه توفيق ترجمه اشعار را نصيبم نمود.

8- پائيز سال 1360 كه «ترجمه و توضيح نهج البلاغة» به پايان رسيد ترجمه ديوان امام على 7 را آغاز نمودم و باتمام مشكلات و ناراحتى‌هاى گوناگون بخصوص ناراحتى اعصاب كه از زندان طاغوت به ارمغان آورده بودم اين‌كار را تعقيب كردم هرچند هفته‌اى يك ساعت بود و بخواست خدا پس از يك سال اين زحمت‌ها به ثمر رسيد و اينك بخواست خدا در اختيار علاقمندان گذاشته مى‌شود.

اميد آنكه اين اثر در حدّ خود بتواند غربتى كه عملا دامن ولايت و إسلام عزيز را گرفته است برطرف گرداند.

اگرچه در سال چهارم انقلاب إسلامي و تأسيس جمهورى إسلامي ايران هستيم اما در طول اين چهار سال، اثر عميق إسلامي درباره خاندان عصمت و طهارت و قرآن مجيد كمتر عرضه شده است. آنچه در اختيار خوانندگان قرار گرفته يا مسائل روز بوده كه غالبا دو سه ماه يك مرتبه كهنه مى‌شود و يا احساسات را به صورت آنى تحريك مى‌كند و از صحنه خارج مى‌گردد.

اين مسئله بقدرى داغ بود كه در آغاز انقلاب دستهاى مرموزى همه مطالب و كتابهاى إسلامي را محكوم مى‌كرد و فقط به شعار و احساسات توجه مى‌كرد.