مرحوم مجلسيّ در مقدمه بحار الأنوار در رديف مدارك بحار الأنوار مينويسد:

«نسبت كتاب ديوان به امام على 7 مشهور است و بسيارى از اشعاري كه در ديوان است در كتاب‌هاى ديگر (بصورت پراكنده) وجود دارد اما حكم كردن به صحت تمام اين اشعار كار مشكلى است.»[1]

از اين مطلب مرحوم مجلسيّ استفاده مى‌شود كتاب «انوار العقول» را در اختيار نداشته است ولى از نسخه‌هاى ديگر ديوان در كتاب بحار الأنوار نقل نموده و آن را در رديف مدارك خود آورده است.[2]

چند تذكر

1- گردآورنده ديوان، اشعار را بصورت حروف تهجى جمع‌آورده به سبك «قاموس اللغه»: آخر شعرها از «الف» شروع مى‌شود و به «ى» ختم مى‌گردد.

بنابراين، تنظيم، براساس تاريخ صدور و يا حرف اول شعر و يا تناسب مطلب نيست.

2- همانطوريكه نهج البلاغة را اگر جمله، جمله از هم جدا كنند، بصورت كلمات قصار و آموزنده و كلامى گزيده از روى تجربه و برداشت از وحى است اغلب اشعار ديوان هم اگر از هم جدا شود گويا، مفيد و آموزنده است.

3- گاهى به علت ضرورت شعرى جمله‌بندى با چند شعر تكميل مى‌شود كه در چنين مواردى براى حفظ آغاز و انجام شعر رعايت جمله‌بندى فارسى از نظر ابتداء و انتها حفظ نگرديده است و طبعا ميان مطلب بريدگى پيش آمده است كه خواننده به آن توجه خواهد كرد.

4- قسمتى از اشعار از امام على 7 نيست اما چون امام 7 در پاسخ فردى شعر سروده است، جمع‌آورنده ديوان براى تكميل مطلب، شعر ديگران را هم آورده است اما شاعر فارسى اشعار ديگر را به شعر فارسى در بياورده است.

[1]- بحار الأنوار ج 1 صفحه 42

[2]- بحار الأنوار ج 1 صفحه 22