فرمود: «چرا اين آيه را نخواندى: «چه باغ‌ها، چشمه‌ها، كشاورزى‌ها، مقام شايسته و نعمت‌هائى كه در آن لذت مى‌بردند، گذاشتند و رفتند ...»[1]

آمادگى براى مرگ‌
496- از ترس مرگ و قيامت شب از رختخواب (براى نماز شب) بيرون مى‌آيم.

497- كسى كه از سختى مرگ مى‌ترسد، لذت خواب عميق را درك نمى‌كند.

498- كشاورزى به كمال رسيده و بايد جمع‌آورى گردد.

جوانى‌ام گذشت‌
499- بر جوانى‌ام كه از دست رفته گريه مى‌كنم ايكاش جوانيم بازمى‌گشت!

500- اگر جوانى بفروش مى‌رسيد به فروشنده هرچه مى‌خواست مى‌پرداختم.

501- جوانى وقتى در مسير رفتن قرار گرفت، جستن (و حفظ) آن بعيد است.

آرزوى مرگ امام 7‌ 502- خيلى‌ها آرزو مى‌كنند من بميرم و اگر من مردم، راهى را رفته‌ام كه در آن، تنها نيستم.

[1]- سوره دخان آيه 25« كَمْ تَرَكُوا مِنْ جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ ...»