وى گفت: ما أقول في شخص اجتمعت له ثلثة مع ثلثة لا يجتمعن قطّ لاحد من بني آدم: الجود مع الفقر، الشّجاعة مع الرّأى، العلم مع العمل:

درباره كسى كه سه چيز را با سه چيزى جمع كرده كه هيچگاه براى هيچيك از فرزندان بني آدم جمع نمى‌شود چه بگويم:

سخاوت با بى‌پولى، شجاعت با فكر و علم با عمل.

سپس امام شافعى گفت:

من غلام جوانمردى هستم كه سوره «هل اتى» درباره‌اش نازل گرديده است.

تا كى آن را كتمان كنم؟ تا چه زمانى اين امتياز را پنهان دارم؟!

صاحبنظران و ديوان‌

قرآن مجيد از طريق وحى و جبرائيل در اختيار پيامبر إسلام 6 قرار مى‌گرفت و كاتبان وحى هم آن را بتدريج جمع‌آورى كردند و پس از حوادثى كه بر جمع‌آورى آن گذشت بصورت فعلى در اختيار همگان قرار گرفت.

پس از قرآن مجيد كتابهائى كه درباره امامان : و يا سخنان آنان نوشته مى‌شود، همه از فكر نويسنده تراوش كرده و هرنويسنده‌اى به سليقه خود آنها را جمع‌آورى و عرضه مى‌دارد. بهمين جهت هرنويسنده‌اى خطّ و هدف خود را در سرگذشت و يا سخنان آنان تعقيب كرده است.

نهج البلاغة سخنان امام على 7، نهج الفصاحه سخنان پيامبر إسلام 6، صحيفه سجاديه دعاهاى امام زين العابدين 7 بهمين صورت بوجود آمده است و هرنويسنده‌اى كه درباره اين سه كتاب و يا شرح‌حال چهارده معصوم : مطلبى نوشته روش خاصى را تعقيب كرده و گاهى در دو قطب مخالف گام برداشته‌اند:

يكى در مطالب امام 7 به قصد ترويج عرفان، تصوف و فلسفه (تخدير افكار) حركت كرده و ديگرى مطالب احساسى و حماسى را پى‌گيرى نموده و سومى مسائل‌