باشند، يا هر زنى كه سه فرزندش در حيات او درگذرند، پس آن فرزندان، والدين را حجاب از آتش مى‌شوند.» و از أبى ذر- رضى اللَّه عنه- است كه گفت: «ما من مسلمين يقدمان عليهما ثلاثة اولاد لم يبلغوا الحنث الا ادخلهما اللَّه الجنّة بفضل رحمته.»[1]: «نيست مرد و زن مسلمانى كه قبل از آنها سه فرزند درگذرند و به سن معصيت نرسيده باشند مگر خداى تعالى آن هر دو را به فضل و رحمت خود داخل بهشت مى‌فرمايد.» حنث (به كسر حاء مهمله و در آخرش ثاء مثلثه) به معنى گناه است و معنى چنان مى‌دهد كه عمرى را درك نكرده باشند كه در آن ملائكه گناه نويسند.

و خليل‌[2] گفته است: پسر به حنث رسيد، يعنى قلم تكليف بر او جارى گرديد.

و به اسناد صدوق است به سوى جابر- رضى اللَّه عنه- از حضرت ابى جعفر محمّد ابن على الباقر- سلام اللَّه عليهما- كه فرمود:

«من قدّم اولادا يحتسبهم عند اللَّه تعالى حجبوه من النار باذن اللَّه عز و جل.»

[3]: «به كسى كه فرزندانى از او درگذرند كه ذخيره اجر در نزد خدايشان شناسد، فرزندانش ميانه او و آتش دوزخ حجابى مى‌شوند به اذن خدا.» و نيز به اسناد صدوق است به سوى على بن ميسر[4] از حضرت ابى عبد اللَّه- 7-

«ولد واحد يقدمه الرجل افضل من سبعين يخلفهم من بعده كلهم قد ركب الخيل و قاتل في سبيل اللَّه.»

[5]: «يك فرزند كه پيش از مرد درگذرد، بهتر از هفتاد پسر است كه پس از خود بگذارد و سوار اسبان شوند و در راه خداى جهاد كنند.» و از آن بزرگوار- 7- است:

«ثواب المؤمن من ولده الجنة، صبر او لم يصبر.»

[6]: «پاداش بنده مؤمن از فرزندش، بهشت است خواه صبر كند و خواه نكند.» و نيز از آن بزرگوار- 7- است:

«من اصيب بمصيبة جزع عليها ام لم يجزع،

[1] ثواب الاعمال: ص 233.

[2] العين: 3: 206.

[3] من لا يحضره الفقيه 1: 119، ثواب الاعمال: 233؛ الامالى: 434، الكافى 3: 220.

[4] على بن ميسر يا على بن ميسرة بن عبد اللَّه النخعى. او و پدرش از اصحاب حضرت صادق( ع) بودند. رجال شيخ: 242؛ معجم رجال الحديث 12: 207.

[5] صدوق آن را در من لا يحضره الفقيه مرسلا و با تفاوت اندكى در الفاظ نقل نموده است 1: 112؛ همچنين كلينى آن را در الكافى با اسناد ديگرى آورده است 3: 218؛ بحار 82: 116.

[6] من لا يحضره الفقيه 1: 112؛ كافى 3: 219، بحار 82: 116.