باب اول عوضهاى مصيبت فرزندان‌

در بيان عوضهاست كه از مصيبت فرزندان حاصل مى‌شود و آنچه از اين قبيل است.

بدان كه خداى سبحانه و تعالى، عدل كريم است و بى‌نياز مطلق كه كمال ذات و جمال صفات او را لايق نيست كه فرو ريزد بر بنده مؤمن خويش در دار دنيا مصيبت و بلا هر چند اندك باشد، و پس از آن عوض و پاداشى فزون عطا نفرمايد، زيرا كه اگر بكلى عوض نبخشد، بر بنده خود ستم روا داشته، و اگر برابر دهد، بيهوده است تعالى الله عنهما عُلُوًّا كَبِيراً شأن الهى برتر از آن است برترى بزرگ.

در اين معنى اخبار نبويه- 6- بسيار است و از آن جمله اين است.

«انّ المؤمن لو يعلم ما اعدّ اللَّه له على البلاء لتمنّى انّه في دار الدّنيا قرض بالمقاريض.»

[1]:

«بدرستى كه بنده مؤمن اگر بداند آنچه را خداى تعالى براى او آماده و مهيا فرموده است در مقام بلا، هر آينه آرزو مى‌كند كه بدنش با مقراضها پاره شود.» و از اين گونه اخبار، اختصار مى‌نمائيم بدان چه در بيانش هستيم.

و روايت از پيغمبر خداى- 6 كرده‌اند- زياده از سى نفر اصحاب آن حضرت و صدوق- عليه الرحمه- روايت كرده است به اسناد خود تا عمر بن عنبسة السلمى‌[2] كه گفته است از پيغمبر خداى- 6- شنيدم كه فرمود:

«أيما رجل قدّم ثلاثة اولاد لم يبلغوا الحنث، او امرأة قدّمت ثلاثة اولاد، فهم حجاب يسترونه عن النار.»

[3]: «هر مردى كه سه فرزند پيش از او بميرند و به سن گناه كارى نرسيده‌

[1] كافى 2: 198، در كتاب المؤمن 15؛ تنبيه الخواطر 2: 204؛ التمحيص محمد بن همام 32 با تفاوت اندكى در عبارت.

[2] در نسخه اصلى، عمر بن عتبه آمده است در حالى كه صحيح عمر بن عنبسه مى‌باشد.( ر. ك: اسد الغابه 4: 120 و تهذيب التهذيب 4: 369).

[3] ثواب الاعمال: ص 233.