نزد بزرگان شيعه و سنّى به تحصيل پرداخت و مراتب علمى را به دست آورد. مدتى در استانبول به تحصيل اشتغال داشت و سپس بر اثر نبوغ علمى او تدريس مدرسه نوريه بعلبك به عهده او گذاشته شد و او مدت 5 سال مذاهب پنجگانه را تدريس نمود. وى در طول زندگانى علمى خود، بيش از 80 كتاب تأليف نمود كه كتاب الروضة البهيّه في شرح اللمعة الدمشقيه از شهرت فراوانى برخوردار بوده و تا كنون به عنوان كتاب درسى در حوزه‌هاى علميه متداول است.

آوازه و شهرت شهيد در جبل عامل موجب شد كه دشمنان از وجود او احساس خطر نمايند لذا عليه او به دسيسه و توطئه پرداختند تا آنجا كه در سال 966 ه. ق هنگامى كه در مراسم حج در مكه شركت داشت، وى را دستگير و روانه استانبول نمودند. ليكن از آنجا كه احتمال ثبوت برائت و بيگناهى او را مى‌دادند، وى را در راه به شهادت رسانده و سر مبارك او را به استانبول حمل نمودند (رحمة الله عليه رحمة واسعه). وى در هنگام شهادت 55 سال داشت.

ترجمه كتاب‌

براى نخستين بار كتاب مسكّن الفؤاد توسط نويسنده‌اى به نام ميرزا اسماعيل مجد الادبا كه شاغل منصب مستوفى ديوان اعلى و معارف كارگزارى اول خراسان در دوران سلطنت مظفر الدين شاه قاجار و در دوره ولايت شاهزاده ركن الدوله علينقى ميرزا، فرمانفرماى مملكت خراسان و سيستان بود به فارسى ترجمه گرديد.

مرحوم علّامه شيخ آقا بزرگ تهرانى در الذريعه مى‌نويسد:

«تسلية العباد ترجمه مسكّن الفؤاد شيخ شهيد توسط اسماعيل خان دبير السلطنه ملقب به مجد الادبا از معاصرين و مجاور آستانه رضويه مى‌باشد كه در سال 1321 ه پس از چاپ ترجمه در گذشته است.»[1]

روش تحقيق‌

در تحقيق كتاب از نسخه چاپ سنگى كه هم اكنون در دسترس مى‌باشد و در

[1] الذريعه 4: 179.