[مقدمه‌]

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌

الحمد للَّه كما يستحقه لذاته، و يستوجبه باحسانه الى مخلوقاته و نشهد ان لا اله الا هو كما دل عليه بواضح دلالاته و انه بعث رسلا مشيدة بحججه و بيّناته و اوضح الطريق اليه لئلّا يكون لاحد حجة عليه و بعد:

من مردى از اهل ذمّه هستم‌[1] و احترامم بر اهل اسلام ثابت است، پس لازم است آنچه مى‌نويسم در مذمت من، مسلمانان عجله نكنند، بلكه در حقيقت آنچه ذكر مى‌كنم فكر كنند چه بسا ملامت‌شده‌اى بى‌گناه باشد.

چون از ابتداى عمرم اختلاف ملتها و مذهبها را در هر عصر و زمانى مى‌شنيدم با خود بناى مسافرت گذاشتم، به اين منظور كه در عقائد و اديان ملتها مطالعه نمايم و براى خود راه سلامت و رستگارى را به دست آورم تا از ضرر پشيمانى و خطر روز قيامت در امان بمانم.

[1] اهل ذمّه( اصطلاح فقهى) كفار، اهل كتاب( يهود و نصارى و مجوس) را گويند كه با حكومت اسلامى قرار داد پرداخت ماليات بسته باشند و در حمايت آنها قرار گيرند فرهنگ معارف اسلامى ج 1، ص 347.