آنجا يك درخت خرما وجود داشت و قبرستان مشركين بود، پيامبر درخت را كند و قبرها را خراب كرد[1].

و همچنين كتابشان مشتمل است بر اين كه «بيوت» (خانه‌ها) از پيامبرشان بود يعنى پيامبر مالك آنها بود.

در آيه شريفه مى‌خوانيم: يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلَّا أَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ‌[2].

(اى كسانى كه به خدا ايمان آورده‌ايد، بر خانه‌هاى پيغمبر داخل نشويد مگر آنكه اذن بدهد).

معلوم است كه همسرش عايشه در مدينه خانه‌اى از خود نداشت و نه پدرش و نه قومش در مدينه از خودشان منزل نداشتند زيرا كه آنها در مكه اقامت داشتند و كسى هم ادعا نكرده كه عايشه در مدينه براى خود خانه‌اى ساخت با وجود اين، همه ادعا كرده‌اند ابو بكر حجره پيامبر را كه پيامبر در آنجا دفن شده بود، به عايشه تسليم نمود ولى فاطمه دختر پيامبر را از فدك و عوالى منع كرد، با اين كه فدك در تصرف او بود و بنا به شهادت شاهدان عينى پدرش آن را در حال حياتش به وى بخشيده بود و فاطمه را بر خلاف آيات ارث، از ارث پدر محروم ساخت پس اگر عايشه حجره را در اثر سكنى مالك شده باشد پس چرا زنان ديگر پيامبر مالك حجره‌هاى خود كه در آنها ساكن بودند، نباشند؟ و مى‌دانيم پيامبر به هنگام رحلتش نه زن داشت و هر كدام در حجره‌اى سكنى داشتند و اگر از راه ارث بود پس به چه طريق عايشه از پيامبر ارث برد ولى دخترش فاطمه ارث نبرد؟! چگونه عايشه همان حجره را به خود اختصاص داده بود در حالى كه نه يك از هشت يك ميراث، يعنى يك قسمت از 72 قسمت به او مى‌رسيد و چه كسى ميراث پيامبر را بين ورّاث او تقسيم كرد و آن حجره را به عايشه داد؟!

[1] مسلم، صحيح، ج 1، ص 373.

[2] سوره احزاب، آيه 53.