خون از اينجا جارى مى‌شود- دست به ريش او كشيد. بود همان طورى كه خبر داده بود. اين لفظ خوارزمى است‌[1].

«حمير ثمود» (احمر ثمود) لقب «قدّار بن سالف» نحركننده ناقه صالح است‌[2] و قاتل على بن ابى طالب 7 ابن ملجم مرادى است‌[3].

حاكم در «مستدرك الصحيحين» از «حيان اسدى» روايت كرده كه گفت:

على 7 مى‌فرمود رسول خدا 6 به من خبر داد كه به زودى بعد از در گذشت من امت من با تو نيرنگ خواهند كرد و تو بر ملت و دين من زنده خواهى ماند و بر سنت من كشته خواهى شد، هر كس تو را دوست بدارد، مرا دوست داشته است و هر كس ترا دشمن بدارد، مرا دشمن داشته و به زودى اين- اشاره به محاسن- به وسيله اين- اشاره به فرق سر- خضاب مى‌شود[4].

ابو داود طيالسى‌[5] در مسندش به سند خود از «زبيد بن وهب» روايت كرده كه گفت: بزرگ خوارج نزد على 7 آمد و گفت: از خدا بترس- اين قدر خون مريز- آخر تو هم خواهى مرد، فرمود: نه، به آن خدائى سوگند كه دانه‌ها را مى‌شكافد و انسانها را مى‌آفريند من نمى‌ميرم، بلكه كشته مى‌شود و اين- اشاره به محاسنش- با ضربتى كه به اين- اشاره به فرق سرش- مى‌زنند، خضاب مى‌گردد، اين قضائى است حتمى و زيانكار است آن كس كه افتراء ببندد.

ابن سعد در طبقات دو روايت در اين باره آورده كه دوميش اين است كه:

ام جعفر سريّه روايت كرده كه گفت: من آب به دست على 7 مى‌ريختم ناگهان سر به آسمان بلند كرد و ريش خود را با دست گرفته تا برابر بينى بالا آورده و به‌

[1] مسلم، صحيح، ج 2، ص 745.

[2] طريحى، مجمع البحرين، ماده حمر.

[3] مسلم، صحيح، ج 2، ص 745- تاريخ ابن عساكر، ج 3، ص 285.

[4] حاكم، مستدرك الصحيحين، ج 3، ص 142.

[5] ابو داود طيالسى، ج 1، ص 23.