صدا كرد فرشته‌اى از آسمان كه به او رضوان گفته مى‌شد روز بدر، به اين كه:

لا سيف الا ذو الفقار و لا فتى الا على.

روايتى از «عطيه» نقل شده كه گفت: از جابر بن عبد اللَّه انصارى از على 7 پرسيدند گفت: «ذاك خير البشر و لا يشكّ فيه الّا منافق»[1]. على بهترين بشر است و در آن شك نمى‌كند مگر منافق.

و همچنين «عطاء» از «عايشه» روايت كرده كه گفت: از عايشه در باره على 7 پرسيدند؟ گفت: «علىّ خير البشر لا يشكّ فيه الّا كافر»[2].

على بهترين بشر است و در آن شك نمى‌كند مگر كافر.

حميدى روايت كرده به سند «محمد بن محمد نيشابورى» به سندى كه به «جعفر بن محمد صادق» متصل مى‌شود امام صادق 7 از پدرش و از جدش نقل مى‌كند كه: على 7 روزى در حلقه مردان قريش بود كه شعر انشاد مى‌كردند و نسبت به هم مفاخره مى‌نمودند تا اين كه نوبت به امير المؤمنين 7 رسيد، گفتند: اى امير المؤمنين تو نيز بگو كه تمام اصحاب و ياران تو گفتند پس امير المؤمنين فرمود:

خداوند ما را به يارى محمد 6 توفيق داد و به وسيله ما پايه‌هاى اسلام را بر پا ساخت.

و به وسيله ما پيامبر خود را و كتاب خود را عزيز گردانيد و عزيز كرد ما را كه ياور خود گردانيد.

[1] مناقب ابن مردويه، بنقل احقاق الحق، ج 4، ص 357.

[2] گنجى، كفاية الطالب، ص 119.