خودشان و ثعلبى‌[1] در تفسيرش و ابن مردويه در «المناقب» و ابن منده در كتاب «المعرفة» و طبرى در «الخصائص» و خطيب خوارزمى‌[2] در «الاربعين» و ابو احمد جرجانى در «التاريخ» شعبه از «قتاده» از «حسن» روايت كرده است‌[3].

و در صحت آن «ابو عبد اللَّه جعل» و «ابو القاسم حسكانى» و «ابو الحسن شاذان» كتابهائى تأليف كرده‌اند[4]. و اهل بيت : بر صحت آن اجماع نموده‌اند.

و اين آخر كلام «محمد بن على مازندرانى» است در كتاب خود «البرهان في اسباب نزول القرآن» و همه اينها از علماى مذاهب چهارگانه اهل سنت مى‌باشند.

سلام بر اصحاب كهف‌

فقيه شافعى ابن مغازلى در كتاب «المناقب» و ثعلبى در تفسير خود از «انس بن مالك» روايت كرده‌اند كه گفت: خدمت رسول خدا 6 فرشى از قبيله خندق هديه آورده شد به من فرمود: اى انس آن را پهن كن، من آن را پهن كردم فرمود: ده نفر حاضر كن و چون ده نفر حاضر شدند، فرمود روى آن فرش بنشينند آنها روى فرش نشستند سپس على 7 را فرا خواند و بعد با او به طور مفصل زير گوشى صحبت كرد همين كه صحبت پيامبر تمام شد، على 7 برگشت و او نيز روى فرش قرار گرفت بعد فرمود: اى باد ما را بر دار، باد ما را برداشت فرش (مثل پرنده‌ها) بال مى‌زد بعد فرمود: اى باد ما را بگذار. همين كه پياده شديم، على 7 به ما فرمود: مى‌دانيد الان كجا هستيد؟ گفتيم: نمى‌دانيم.

[1] الكشف و البيان، در ذيل آيه« جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِلُ‌».

[2] خوارزمى، المناقب، ص 1، ط نجف.

[3] حسكانى، شواهد التنزيل، ج 1، ص 350.

[4] نسائى، خصايص، ص 31- قندوزى، ينابيع المودة، ص 139- ذخائر القبى، ص 85- حاكم، مستدرك الصحيحين، ج 2، ص 367.