بعدى»

: او از من است و من از اويم و او ولى شماست بعد از من‌[1].

اين حديث را «هيثمى» هم در مجمع خود (ج 9، ص 127) آورده و گفته كه:

احمد و بزاز آن را با اختصار نقل كرده‌اند. نسائى هم آن را در خصائص با اختلافى در بعضى از الفاظ آن آورده، در نقل او آمده است كه: خالد بن وليد جريان را به رسول خدا 6 نوشت و به من دستور داد نزد رسول خدا از على بدگوئى كنم، من نامه را به دست رسول خدا دادم و شروع كردم به بدگوئى از على 7 كه ناگهان ديدم رنگ چهره حضرت دگرگون شد و فرمود: اى بريدة على را دشمن مدار كه على از من است و من از اويم او ولى شما است بعد از من‌[2].

ابو بكر بن مردويه (يكى از سران مخالفين اهل بيت) اين حديث را به ده طريق روايت كرده است و در روايت بريده به نقل او، اضافه‌اى وجود دارد و آن اين كه:

پيامبر به بريده فرمود: «ساكت باش اى بريده، زياد از على ياوه گوئى كردى، به خدا قسم تو از مردى بدگوئى كردى كه لايق ترين مردم بعد از من به شما است».

حديث، به نقل بعضيها اضافه ديگرى هم دارد و آن اين كه: بريده به پيامبر 6 عرض كرد اى رسول خدا براى من طلب مغفرت كن، پيامبر فرمود: (صبر كن) تا على بيايد (و او براى تو طلب مغفرت نمايد) و چون على آمد، بريدة از او طلب آمرزش نمود. پيامبر به على فرمود: به بريدة طلب مغفرت نمايد. على 7 نيز براى او طلب مغفرت نمود و خداوند توبه او را قبول كرد.

و در حديث اضافه ديگرى هم وجود دارد و آن اين كه: بريدة بعد از وفات پيامبر از بيعت با ابو بكر امتناع كرد و تابع على شد، به خاطر نصى كه از پيامبر راجع به ولايت على شنيده بود[3].

طبق برخى از نقلها: بريدة گفت: چون رسول خدا مذمت على را شنيد،

[1] مسند احمد بن حنبل، ج 5، ص 356.

[2] خصائص نسائى، ص 23.

[3] خصائص نسائى، ص 33- ذخائر العقبى، ص 68.