فقيه شافعى ابن مغازلى اين روايت را از بيش
از پنج طريق روايت كرده است و در آن فضائلى را نسبت به على 7 از
پيامبر 6 افزوده است و ما در آينده اين حديث را در
«مؤاخات» كه آن را حذيفة بن يمان روايت كرده است، ذكر خواهيم كرد[2].
ابن ماجه در صحيح خود به سند خود از «عباد
بن عبد اللَّه» از على 7 روايت كرده كه گفت: من برادر رسول خدا و صديق
اكبر هستم و هر كس بعد از من چنين ادعائى كند كذاب است و من هفت سال قبل از ساير
مردم نماز خواندم[3].
حاكم در «مستدرك الصحيحين» به سند خود از
ابن عباس روايت كرده كه گفت: على 7 در زمان حيات رسول خدا 6 مىفرمود: خداوند مىفرمايد: أَ فَإِنْ ماتَ أَوْ قُتِلَ
انْقَلَبْتُمْ عَلى أَعْقابِكُمْ: «آيا اگر او بميرد و يا كشته شود، به عقب بر مىگرديد».؟ به خدا
سوگند ما به عقب بر نمىگرديم، با اين كه خدا ما را هدايت كرده به خدا سوگند اگر
آن حضرت از دنيا برود و يا كشته شود، در همان راهى كه او قتال مىكرد، قتال
مىكنم، تا كشته شوم، به خدا سوگند من برادر او و ولىّ او، پسر عمّ او، وارث علم
او هستم، كيست كه سزاوارتر از من باشد[4].
اين حديث را نسائى در خصايص[5] و محبّ طبرى در «رياض النضرة»[6] نقل كرده و او گفته كه: احمد بن
حنبل آن را در مناقب خود آورده و نيز «هيثمى»