درهاى شما را بست و در خانه على 7 را گشود).

شافعى ابن مغازلى به هشت سند روايت كرده است، از جمله از «حذيفة بن اسيد غفارى» گفت: چون پيامبر و ياران او وارد مدينه شدند، براى آنها خانه‌هائى نبود كه در آنها سكونت كنند و لذا در مسجد مى‌خوابيدند پيامبر به آنها فرمود: در مسجد نخوابيد زيرا كه ممكن است محتلم شويد پس از آن همان افرادى كه خانه نداشتند، در اطراف مسجد براى خود خانه ساختند و درهايش را به مسجد گذاشتند. پيامبر 6 معاذ بن جبل را فرستاد، اول ابو بكر را صدا زد و گفت: رسول خدا امر مى‌كند از مسجد خارج شو و در خانه‌ات را ببند. ابو بكر گفت: با كمال ميل، در خانه‌اش را از مسجد بست و از مسجد خارج شد.

سپس به سوى عمر فرستاد به او گفت: پيامبر 6 ترا امر مى‌كند كه در خانه‌ات را كه به مسجد باز مى‌شود، ببند و از مسجد خارج شو. گفت: با كمال ميل از امر خدا و رسولش اطاعت مى‌كنم، الا اين كه علاقه دارم لا اقل روزنه‌اى به مسجد داشته باشم، معاذ سخن عمر را به پيامبر 6 رساند.

بعد به سوى عثمان فرستاد كه نزد او رقيه بود گفت با كمال ميل، در خانه‌اش را بست و از مسجد خارج شد. سپس به سوى حمزه فرستاد او نيز در خانه‌اش را بست و گفت: از روى علاقه از خدا و رسولش اطاعت مى‌كنم.

در اين بين على 7 مردّد بود و نمى‌دانست كه او از كسانى است كه بماند و يا از كسانى است كه بايد بيرون برود پيامبر از براى او در مسجد وسط خانه‌هاى خود خانه‌اى بنا كرده بود.

پيامبر 6 به او فرمود: تو بمان كه پاك و پاكيزه هستى، اين سخن پيامبر در باره على به گوش مردى رسيد- ابن مغازلى نام او را ذكر كرده است- به پيامبر 6 گفت: اى رسول خدا ما را از مسجد بيرون مى‌كنى و به پسران عبد المطلب در مسجد جا مى‌دهى؟! جواب داد كه اگر موضوع راجع به من بود، جز شما به كسى ديگر نمى‌دادم‌