مثبت نگر باشید و به حوادث به دید مثبت نگاه کنید.
امام علی 7: الشُّكْرُ حِصْنُ النِّعَمِ؛ سپاسگزاری، دژ نعمتها است.[1]
تشکر و قدردانی از صاحب نعمت باعث تداوم نعمتهاست.
امام حسین 7: الْقُنُوعَ رَاحَةَ الْأَبْدَان؛ قناعت مایه آسودگی تنهاست.[2]
بسیاری از بیماریهای جسمی و روحی از حرص سرچشمه میگیرد.
امام صادق 7: سُوءُ الْخُلُقِ نَكِد؛ بدخُلقی نکبت و تنگدستی آورد.[3]
همگان از فرد بد اخلاق گریزان هستند و بداخلاق همیشه تنهاست.
امام جواد 7: الْأَخْلَاقُ تَتَصَفَّحُهَا الْمُجَالَسَةُ؛ همنشینی اخلاق را ظاهر میکند.[4]
اگر میخواهید اخلاق کسی را به دست آورید کافی است اندک زمانی با او همنشین باشید و یا مسافرت کوتاهی با او بروید.
امام جواد 7: طُولُ التَّسْوِيفِ حَيْرَة؛ امروز و فردا کردن زیاد، باعث سرگردانی است.[5]
اگر کار به آینده موکول شد. نتیجهای جز سرگردانی و حیرانی ندارد. چراکه آینده کار مخصوص به خودش را دارد و آدمی به چه کنم چه کنم گرفتار میشود.
امام هادی 7: اللَّجَاجَةُ مَسْلَبَةٌ لِلسَّلَامَة؛ لجبازی سلامتی را سلب میکند.[6]
لجبازی و یکدنده بودن آرامش و آسایش روحی و جسمی را از آدمی میگیرد.
[1]. همان، ح ۶۱۴۸
[2]. نزهه الناظر و تنبیه الخاطر، ص ۸۸.
[3]. تحف العقول، ص ۳۷۲.
[4]. نزهه الناظر و تنبیه الخاطر، ص ۱۴۱.
[5]. تحف العقول، ص ۴۵۶.
[6]. نزهه الناظر و تنبیه الخاطر، ص ۱۴۰.