به‌سادگی بدون دوندگی و عرق جبین ثروت و بهشت را به دست آورید. گفتار نیک و خوش‌زبانی در روح و روان خود و دیگران تأثیر و انرژی مثبت به‌جا می‌گذارد.

سفره غذا دوازده خصوصیت دارد

امام حسن مجتبی 7: فِي الْمَائِدَةِ اثْنَتَا عَشْرَةَ خَصْلَةً يَجِبُ عَلَى كُلِّ مُسْلِمٍ أَنْ يَعْرِفَهَا أَرْبَعٌ مِنْهَا فَرْضٌ وَ أَرْبَعٌ مِنْهَا سُنَّةٌ وَ أَرْبَعٌ مِنْهَا تَأْدِيبٌ فَأَمَّا الْفَرْضُ فَالْمَعْرِفَةُ وَ الرِّضَا وَ التَّسْمِيَةُ وَ الشُّكْرُ وَ أَمَّا السُّنَّةُ فَالْوُضُوءُ قَبْلَ الطَّعَامِ وَ الْجُلُوسُ عَلَى الْجَانِبِ الْأَيْسَرِ وَ الْأَكْلُ بِثَلَاثِ أَصَابِعَ وَ لَعْقُ الْأَصَابِعِ وَ أَمَّا التَّأْدِيبُ فَالْأَكْلُ مِمَّا يَلِيكَ وَ تَصْغِيرُ اللُّقْمَةِ وَ الْمَضْغُ الشَّدِيدُ وَ قِلَّةُ النَّظَرِ فِي وُجُوهِ النَّاسِ؛

در سفره دوازده خصوصیت است كه بر هر فرد مسلمان لازم است كه آن‌ها را بشناسد شناسائى چهار خصوصیت واجب است و چهار خصوصیت مستحب و چهار ديگر از ادب.

اما واجب معرفت است (كه نعمت دهنده را بشناسد) و راضى بودن به نعمتى كه عطا فرموده است و به نام خدا شروع كردن و سپاسگزارى نمودن

و اما مستحب پيش از خوراك دست شستن و به ران چپ نشستن و با سه انگشت غذا خوردن و انگشتان را ليسيدن است.

و اما ادب سفره، خوردن ازآنچه در جلو تو است (و بجاى ديگر سفره دست‌درازی نكردن) و لقمه را كوچك برداشتن و لقمه را کاملاً جويدن و به چهره ديگران كمتر نگاه كردن‌.[1]

سفره زیبا تنها به غذای خوشمزه آن نیست. بلکه این آداب سفره هستند که به سفره زینت می‌دهند. زیبایی باطن سفره به آداب آن است.

[1]. همان، ح ۱۰۸۵.