با چهار خصلت از طبابت بینیاز میشوی.
امیرالمومنان 7: به فرزندش امام حسن 7: فرمود: يَا بُنَيَّ أَ لَا أُعَلِّمُكَ أَرْبَعَ خِصَالٍ تَسْتَغْنِي بِهَا عَنِ الطِّبِّ فَقَالَ بَلَى يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ قَالَ لَا تَجْلِسْ عَلَى الطَّعَامِ إِلَّا وَ أَنْتَ جَائِعٌ وَ لَا تَقُمْ عَنِ الطَّعَامِ إِلَّا وَ أَنْتَ تَشْتَهِيهِ وَ جَوِّدِ الْمَضْغَ وَ إِذَا نِمْتَ فَاعْرِضْ نَفْسَكَ عَلَى الْخَلَاءِ فَإِذَا اسْتَعْمَلْتَ هَذَا اسْتَغْنَيْتَ عَنِ الطِّب؛
فرزندم، آيا به تو نياموزم چهار خصلتى را كه با آن از طبابت بىنياز شوى؟ عرض كرد: آرى يا امیرالمؤمنین، فرمود:
بر سر غذا منشين مگر اينكه گرسنه باشى
و از سر غذا برنخيز مگر اينكه اشتهاى آن را داشته باشى (سير نخورى)
و غذا را خوب بجوى
و هرگاه كه خواستى بخوابى به مستراح برو. اگر اينها را به کاربردی از طبّ بىنياز خواهى شد.[1]
بهراستی اگر همگان به این دستور کاربری و جامع عمل میکردند. آیا امروزه نیازی به پزشک فراوان بود؟
فاصله میان حق و باطل چهار انگشت است
امام باقر 7فرمود: از أَمِيرُ الْمُؤْمِنِان 7پرسیدند: كَمْ بَيْنَ الْحَقِّ وَ الْبَاطِلِ فَقَالَ أَرْبَعُ أَصَابِعَ وَ وَضَعَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع يَدَهُ عَلَى أُذُنِهِ وَ عَيْنَيْهِ فَقَالَ مَا رَأَتْهُ عَيْنَاكَ فَهُوَ الْحَقُّ وَ مَا سَمِعَتْهُ أُذُنَاكَ فَأَكْثَرُهُ بَاطِلٌ؛
فاصله ميان حق و باطل چه اندازه است فرمود: چهار انگشت و دست خود را ميان گوش و دو چشم خود گذاشت و فرمود: آنچه چشمانت ببيند حق است و آنچه گوشهایت بشنود بسیارش باطل است[2]
[1]. همان، ح ۵۷۸.
[2]. همان، ح ۵۸۹.