از حلال باشد- دستهاى زيادى در خوردن او شركت كند- بانام خدا آغاز شود و با حمد او پايان پذيرد.[1]
زیباترین و بابرکتترین سفره، سفرهای است که غذای طیب و حلال باشد و افراد زیادی گرد آن جمع شوند و در آغاز و پایان از صاحبت نعمت غفلت نکنند.
غم روزی مخور!
خداوند متعال به حضرت موسی فرمود: يَا مُوسَى احْفَظْ وَصِيَّتِي لَكَ بِأَرْبَعَةِ أَشْيَاءَ أَوَّلُهُنَّ مَا دُمْتَ لَا تَرَى ذُنُوبَكَ تُغْفَرُ فَلَا تَشْتَغِلْ بِعُيُوبِ غَيْرِكَ وَ الثَّانِيَةُ مَا دُمْتَ لَا تَرَى كُنُوزِي قَدْ نَفِدَتْ فَلَا تَغْتَمَّ بِسَبَبِ رِزْقِكَ وَ الثَّالِثَةُ مَا دُمْتَ لَا تَرَى زَوَالَ مُلْكِي فَلَا تَرْجُ أَحَداً غَيْرِي وَ الرَّابِعَةُ مَا دُمْتَ لَا تَرَى الشَّيْطَانَ مَيِّتاً فَلَا تَأْمَنْ مَكْرَهُ؛
اى موسى! سفارش مرا به چهار چيز درباره خود حفظ كن:
اول اينكه مادامیکه گناهان خود را آمرزيده نديدى به عيبجويى از ديگران مشغول مباش،
دوم اينكه مادامیکه خزانههاى مرا پایانیافته نديدى غم روزى مخور،
سوم اينكه مادامیکه پادشاهى مرا زوال يافته نديدى { نابودشده}به كسى جز من اميدوار مباش،
چهارم اينكه مادامیکه شيطان را مرده نيافتى از مكر او ايمن مباش.[2]
باخدا باش و پادشاهی کن. تا زمانی که خدا هست رزق و روزی و امید و زندگانی... هست.
[1]. همان، ح ۵۵۰.
[2]. همان، ح ۵۵۲.