كسى كه نيّتش خوب باشد، خداوند بر روزى او مى‌افزايد و كسى كه به خانواده‌اش نيكى كند، خداوند بر عمر او مى‌افزايد.[1]

همگی درراه رشد و تکامل انسان بسیج شده‌اند. زبان راست گو و نیت پاک و نیکی به خانواده همگی برای من ساخته‌شده‌اند تا سود و منفعتش به‌حساب من آید.

سه چیز که دشمنی خدا در آن‌ها است

امام صادق 7: ثَلَاثٌ فِيهِنَّ الْمَقْتُ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ نَوْمٌ مِنْ غَيْرِ سَهَرٍ وَ ضَحِكٌ مِنْ غَيْرِ عَجَبٍ وَ أَكْلٌ عَلَى الشِّبَعِ؛

سه چيز است كه دشمنى خداوند عزوجل در آن‌ها است. خواب بدون شب‌زنده‌داری و خنده بدون جهت و خوردن در حال سيرى.[2]

دشمن رحم و مروت ندارد. دشمن هدفش نابودی دوست است. پس دوست بدن خویش باش و قهر خدا را نپسند.

سه چیز ریشه‌های کفر است

امام صادق 7: أُصُولُ الْكُفْرِ ثَلَاثَةٌ الْحِرْصُ وَ الِاسْتِكْبَارُ وَ الْحَسَدُ فَأَمَّا الْحِرْصُ فَآدَمُ حِينَ نُهِيَ عَنِ الشَّجَرَةِ حَمَلَهُ الْحِرْصُ عَلَى أَنْ يَأْكُلَ مِنْهَا وَ أَمَّا الِاسْتِكْبَارُ فَإِبْلِيسُ حِينَ أُمِرَ بِالسُّجُودِ فَأَبَى وَ أَمَّا الْحَسَدُ فَابْنَا آدَمَ حِينَ قَتَلَ أَحَدُهُمَا صَاحِبَهُ حَسَداً؛

سه چيز ريشه‌هاى كفر است: حرص و خودبينى و حسد،

اما حرص هنگامی‌که آدم از نزديك شدن به درخت نهى شد حرصش واداشت كه از آن بخورد و اما خودبينى هنگامی‌که ابليس دستور يافت سجده كند و نكرد از خودبينى بود و اما حسد پس دو فرزند آدم كه يكى ديگرى را كشت از روى حسد بود.[3]

[1]. همان، ح ۲۶۲.

[2]. همان، ح ۲۶۶.

[3]. همان، ح ۲۶۹.