و چون از آنجا بيرون مىشد، دست روى شكم خود
مىكشيد و مىگفت:
الحمد للَّه الّذى اخرج عنّى اذاه، و ابقى فيّ قوّته، فيا لها من
نعمة لا يقدر القادرون قدرها.
«حمد و ستايش خدايى راست كه فضولات ناراحتكننده غذا را از من خارج
ساخت و نيروى آن را در بدنم باقى نهاد. چه نعمت بزرگى كه هيچ كس توانايى اندازه
گرفتنش را ندارد».
(1)
دعاى آن حضرت وقتى كه به قبرستان مىگذشت
(2) 376. امام باقر 7 مىفرمود: رسول خدا 6 چون به قبرستان اهل ايمان مىگذشت مىفرمود:
السّلام عليكم من ديار قوم مؤمنين، و انّا ان شاء اللَّه بكم
لاحقون.
«سلام بر شما باد اى آرميدگان ديار اهل ايمان، و ما نيز به خواست خدا
به شما ملحق خواهيم شد».
(3)
دعاى آن حضرت در زيارت اهل قبور
(4) 377. امام صادق 7 مىفرمود: رسول خدا 6 در عصر هر پنجشنبهاى با عدهاى از اصحاب خود به قبرستان بقيع مىرفت و
سه بار مىفرمود:
السّلام عليكم يا اهل الدّيار.
«سلام بر شما اى آرميدگان در اين ديار» و بعد سه مرتبه مىفرمود:
رحمكم اللَّه
. «خدا شما را رحمت كند».
(5)
دعاى آن حضرت چون از چيزى خوشحال مىشد
(6) 378. امام صادق 7 فرمود: وقتى به رسول خدا 6 موضوع