اهل بيت عليهم السّلام برآورده سازى بدان‌كه ايشان فرمودند:

برآوردن نياز با چند چيز كامل مى‌شود: آن‌را كوچك شمارى تا بزرگ جلوه كند، در آن شتاب نمايى تا گوارا گردد، و آن‌را بپوشانى تا آشكار شود.

تا اين امور فراهم نگردد، عمل كامل نخواهد بود بلكه ناقص بوده و چه بسا موجب آزار و اذيت شخص نيازمند شود. به عكس، مردم عادت كرده‌اند كه هنگام برآوردن نياز [برادر خويش‌] هيچ‌يك از اين امور را رعايت نكنند، و در نتيجه اين عمل را به نحو شايسته انجام نمى‌دهند، و اين [خسران‌] بزرگ است، چرا كه ايشان تلخى انفاق مال را مى‌چشند ولى به نتيجه مورد نظر، كه همان شاد كردن دل مؤمن است نمى‌رسند. مردم را مى‌بينيم كه وقتى مى‌خواهند حاجت كسى را برآورند، ابتدا وعده آن‌را مى‌دهند، و با پشت گوش انداختن آن، فرد نيازمند و چشم‌انتظار، مرارتى را كه چه‌بسا سخت‌تر از مردن باشد، متحمل مى‌شود و پس از آن‌كه تلخى درخواست كردن و شرمندگى و انتظار و نااميدى را در كامش چشيد نيازش برطرف مى‌شود. به راستى پس از اين‌همه مصيبت كدامين لذت باقى مى‌ماند؟! بلكه گناهش بيش از سود آن است.

از طرفى مردم بر اين عادت‌اند كه نه تنها احسان خويش را كوچك جلوه نمى‌دهند- و [مثلا] نمى‌گويند: