تحت تدبير و ربوبيت و ولايت حضرت حقّ سبحانه است و توحيد علمى و عينى عارف در حقيقت فناى در مقامات و مراحل فناى افعالى، صفاتى و ذاتى است كه تنها يك ذات و مظاهر و جلواتش را شهود مى‌نمايد و همه هستى را در او فانى و به او باقى مى‌بيند كه:

بديهى است كه تبيين چنين عرفانى كه تنها براى «خدا» باشد و از رهگذر شريعت محمّدى 6 حاصل آيد تا انسان را به سعادت و كمال امكانى‌اش واصل كند و تحت تدبير و ظلّ ولايت مطلقه حقّ سبحانه قرار دهد با توجه به انحراف و التقاطهايى كه در ساحت عرفان و سير و سلوك حادث شد و تحريف و تحجرهايى در حريم سلوك شهود واقع گشت و حراميانى به حريم و حرم قدس عرفان ناب دزدانه شبيخون زدند و تهاجم نظرى و عملى را بصورت پيدا و پنهان عليه حقيقت عرفان و عرفان حقيقى شروع كردند و عرفان‌هاى مدرنيستى، ليبراليستى و سكولاريستى از جهان غرب و عرفانهاى آيين شرقى از هندوئيسم، بوديسم و ... و همچنين جريانها و فرقه‌هاى عرفان صوفيانه نيز از درون جبهه اسلامى كه همگى در مبانى و منابع و اهداف و غايات با عرفان ناب اسلامى در تباين و تعارض هستند ظهور يافتند و اين معنا ضرورت بازشناسى و بازكاوى عرفان‌هاى حقيقى را از شبه عرفانها و عرفانهاى نوآمد را بيشتر و اجتناب‌ناپذير مى‌نمايد و طرح و تحليل «عرفان شريعت‌گرا» كه به دلالت ضمنى و غير مستقيم عرفان‌هاى منهاى شريعت يا شريعت‌گريز نقد خواهند شد با توجه به چنين واقعيت‌هاى تلخ و شيرين در چند محور بصورت مجمل بررسى خواهد شد:

الف) شريعت، معانى و لوازم آن؛

[1]. سعدى، ديباچه گلستان.