و انتقاد از معاويه را به صورت گفتارى كه واردين بر او ميكردند بيان ميكند. مثل آنكه با سند خود روايت ميكند از أبو بكره كه بر او وارد شد و به او گفت:

اتَّقِ اللهَ يا مُعاويَةُ! وَ اعْلَمْ أنَّكَ فى كُلِّ يَوْمٍ يَخْرُجُ عَنكَ وَ فى كُلِّ لَيْلَةٍ تَأْتى عَلَيْكَ، لا تَزْدادُ مِنَ الدُّنْيا إلّا بُعْدًا وَ مِنَ الاخِرَةِ إلّا قُرْبًا. وَ إنَّ عَلَى أثَرِكَ طالِبًا لا تَفوتُهُ، وَ قَدْ نَصَبَ لَكَ عَلَمًا لا تَجوزُهُ. فَما أسْرَعَ ما تَبْلُغُ، وَ ما أوْشَكَ أنْ يَلْحَقَكَ الطّالِبُ! وَ أنا وَ مَن نَحْنُ فيهِ وَ أنتَ زآئِلٌ؛ وَ الَّذى نَحْنُ إلَيْهِ صآئِرونَ باقٍ. إنْ خَيْرًا فَخَيْرٌ وَ إنْ شَرًّا فَشَرٌّ! [1]

«اى معاويه از خدا بپرهيز! و بدانكه هر روزيكه از تو بگذرد و هر شبى كه بر تو وارد شود، دوريت از دنيا بيشتر و نزديكى ات به آخرت افزون‌تر ميگردد. و در پشت سر تو طالبى است كه ميخواهد تو را دريابد و تو از دست آن نمى‌توانى فرار كنى، و براى تو نشانه و علامتى گذارده است كه از آن نمى‌توانى بگذرى. پس چقدر تو سريع خواهى رسيد، و چقدر نزديك است كه آن جوينده تو را دريابد و به تو برسد! و من و تو و آن افراديكه با ما هستند همگى زائل و فانى مى‌باشيم؛ و امّا آن كس كه ما به سوى وى خواهيم گرديد و منقلب خواهيم شد باقى است. نتيجه كار خير، خير است و نتيجه كار شرّ، شرّ است»!

در «محاضرات» محيى الدّين از حضرت صادق 7 روايت دارد

محيى الدّين در «محاضرات» از حضرت صادق 7 نيز روايت دارد. او در تحت عنوان «مَنْ عَمِلَ عَلَى‌

قَوْلِهِ صَلَّى اللَهُ عَلَيْهِ (وَ ءَالِهِ) وَ سَلَّمَ: كُلُّ أَمْرٍ لَا يُبْدَأُ فِيهِ بِذِكْرِ اللَهِ فَهُوَ أَجْذَمُ‌

» ميگويد:

ما از حديث دينَورى روايت شده‌ايم كه گفت: محمّد بن موسى، از

______________________________ [1] «محاضرات» ج 2، ص 138