أقول: آنچه را كه مرحوم شيخ بهاء الدّين عامِلى در اينجا ذكر كرده‌اند، در «فتوحات مكّيّه» ج 3، باب 366، ص 327 (از طبع دار الكتب العربيّة الكبرى- مصر كه چهار جلدى است) تا عبارت: يُقيمونَ دَعْوَتَهُ وَ يَنْصُرونَهُ موجود ميباشد، و بقيّه عبارات مذكوره در ص 336 از همين باب، از سطر 7 تا 13 بطور پراكنده ذكر شده است. بنابراين، مطالب شيخ بهاء الدّين بدينصورت كامل، ملتقَطاتى است از كلام محيى الدّين در همه اين باب.

نكته ديگر آنكه: در همه جا، يعنى در طبع 6 جلدى «فتوحات» طبع بولاق و حتّى در «يواقيت» شَعرانى، نام حضرت مهدىّ را كه ذكر نموده است او را از اولاد حسين بن علىّ بن أبى طالب شمرده است و گفته است: وَ جَدُّهُ الحُسَين. و امّا در طبع چهار جلدى دار الكتب العربيّه آنرا حسن بن علىّ بن أبى طالب طبع نموده است؛ و واضح است كه اين اشتباه مطبعه‌اى بوده است.

محيى الدّين در «فتوحات» عمل به رأى و قياس را به شدّت محكوم مى‌كند

اين عبارت شيخ محيى الدّين را بسيارى از أعلام شيعه دليل بر تشيّع وى گرفته‌اند. زيرا كه عين معتقدات شيعه است. أضِفْ إلَى ذلك مطالب ديگرى كه در «فتوحات» راجع به قياس آمده است كه او ميگويد: ما ابداً عمل به قياس نمى‌كنيم.

أقول: در ميان عامّه كسى كه ابداً به قياس عمل نكند يافت نمى‌شود. أبو حنيفه سراپاى فتاوايش قياس است. محيى الدّين عربى بر حسب ظاهر مالكى مذهب بوده است [1]، و مالك هم عمل به قياس ميكند البتّه كمتر از

______________________________ [1] مرحوم حاجى نورى قدّس سرّه در كتاب «نجم ثاقب» طبع سنگى، باب هفتم، ص 128 سطر آخر، وى را مالكى شمرده است؛ و مرحوم حاج شيخ آقابزرگ طهرانى قدّس سرّه در «الذّريعة» ج 8، ص 269 وى را شامى خوانده و مذهب او را بيان ننموده است.