ابراهيم 7 به حضرت اوست.

[و بالآخرة هم يوقنون‌][1].

و به آخرت ايشان يقين دارند.

يعنى در برپايى، آن جاى كه براساس عدل الهى و نظام متقن حركت در اجزاى هستى است، كمترين شك و ريبى ندارند.

[و في الأرض آيات للموقنين‌][2].

در زمين براى اهل يقين نشانه‌هايى [بر توحيد، ربوبيت و قدرت خدا] ست.

آرى، انديشمندان و متفكران به هنگامى كه در آثار الهى در پهنه زمين، در خشكى‌ها و درياها فكر مى‌كنند و به اين نتيجه مى‌رسند كه بدون خالقى عادل، عالمى حكيم، امكان پيدايش و فعاليت ذره‌اى وجود ندارد.

انديشمندان از تفكر در صنع الهى چنين نتيجه مى‌گيرند كه زمين انبار موادى براى موجودات زنده است، موادى كه قدرت، انسانها و ماشين‌هاى حساب، از شمارش آن عاجز است؛ چه رسد به تحقيق در تمام شؤون هر ذره‌اى از ذرات اين مواد بى‌حساب.

مسئله جو زمين كه درباره آن هزاران كتاب نگاشته شده است، معادن زمين كه درباره آن ميليونها جزوه و كتاب منتشر شده است، خشكى‌ها، تپه‌ها، كوهها، چشمه‌ها، رودخانه‌ها، صحراها، جزيره‌ها، درياچه‌ها، درياها، اقيانوسها و عجايبى كه در اقيانوسها وجود دارد و ... همه اين آثار، حركت دهنده انسان به سوى يقين‌اند و به سوى مراتب يقين تا جايى كه از انسان‌ها افرادى بزرگ‌

[1] -بقره( 2): 4.

[2] -ذاريات( 51): 20.