تو را دوست خواهم داشت و اگر از طريق آنان روى بگردانى تو را هلاك خواهم كرد.

گفت: خداوندا! آيا آنان را علائمى هست؟ خداوند فرمود: در روز مساجد و منازلى كه دوستان من در آنند براى عبادت من رعايت مى‌كنند، چنانچه چوپان مهربان گوسپندان را رعايت مى‌كند و مشتاقانه به سوى غروب آفتاب و وقت مغرب حركت مى‌كنند، چنانچه پرندگان در آن وقت به سوى لانه‌هاشان پرواز مى‌كنند.

زمانى كه تاريكى شب آنان را گرفت و خيمه سياهى همه‌جا را پوشانده و ديگران براى استراحت رختخواب پهن كردند و پرده‌ها را افكندند و هر دوستى با دوستش خلوت كرد، آنان در برابر من مى‌ايستند و زمين را با چهره خود در پيشگاه عظمت من فرش مى‌كنند و با دعايى كه خود به آنان تعليم كرده‌ام با من مناجات مى‌كنند و مرا در برابر نعمت‌هايى كه به آنان داده‌ام مى‌ستايند، كارشان در شب ناله و گريه و آه و شكوه از فراق من است، گاهى در قيام و گاهى در تشهد، گاهى در ركوع و گاهى در سجودند، خريدار آنچه را به خاطر من تحمل مى‌كنند، هستم و شكوه آنان را از عشقى كه به من دارند مى‌شنوم. اول چيزى كه به آنان عنايت مى‌كنم سه چيز است:

1- نورم را در دلشان قرار مى‌دهم تا هم چنان كه من از آنان خبر دارم آنان در پرتو آن نور از من باخبر شوند.

2- اگر تمام آسمانها و زمين و آنچه در آنهاست از آنان باشد آن چنان در نظرشان كوچك مى‌كنم كه به خاطر تماشاى آنها از من غافل نشوند.

3- به آنان روى مى‌آورم و به هنگامى كه به آنان روى آوردم آيا كسى مى‌تواند