امام صادق 7 فرمود: انسان گناه مىكند، از نماز شب با آن
همه خصوصيت و آثار دنيايى و آخرتى محروم مىگردد و به حق كه اثر گناه در گنهكار
از اثر كارد در گوشت سريعتر است.
قال أميرالمؤمنين 7: لا وجع أوجع للقلوب من الذنوب، ولا
خوف أشد من الموت، وكفى بما سلف تفكرا وكفى بالموت واعظا[2].
اميرمؤمنان 7 فرمود: دردى براى قلوب، دردناكتر از گناهان
نيست و ترسى سختتر از ترس براى مرگ نيست و گذشته براى عبرت گرفتن كافى است و مرگ
براى اندرز دادن بس است.
عن أبى الحسن 7: إن لله عزوجل فى كل يوم وليلة مناديا
ينادى: مهلا مهلا عباد الله عن معاصى الله، فلو لا بهائم رتع، وصبية رضع، وشيوخ
ركع لصب عليكم العذاب صبا، ترضون به رضا[3].
حضرت رضا 7 فرمود: خداوند يك منادى دارد، يك شب و روز
فرياد مىزند: اى بندگان خدا! از حركت به سوى نافرمانيها بايستيد، بايستيد كه اگر
چهارپايان چرنده و كودكان شيرخوار و پيران ركوع كننده نبودند، عذابى بر شما فرو
مىريخت كه نرم و كوبيده شويد.
عن نعمان الرازى قال: سمعت أبا عبدالله 7 يقول: من زنى
خرج من الإيمان