چه مسائل مهمى كه از خوف انبيا در قرآن و كتب اسلامى نقل شده و چه
برنامههاى پر اهميتى در اين زمينه از اولياى خدا و ائمه هدى : و
عارفان الهى به ما رسيده، نشنيدهايد كه سر حلقه عارفان و روح عاشقان، على 7
شبى چند بار از خوفى كه از عظمت حق داشت و از اوضاع جهان بعد نسبت به آنان كه مورد
لطف نخواهند بود از خود بيخود مىشد!!
سالكان راه مىگويند:
كمترين درجه خوف آن است كه در اعمال و اطوار تجلى كند، آنجا كه
انسان از هر گناهى كناره گيرد، معلوم مىشود از خوف بهرهور است و تازه اين
خوددارى از گناهان در فرهنگ الهى ورع شمرده شده و چنانچه انسان از شبهات بپرهيزد
داراى تقوا گشته و چون نظر از غير حق بردارد و هيچ نفسى جز به ياد او نكشد داراى
صدق شده و در زمره صديقان آمده است.
خوف پر و بالى است كه به وسيله آن بندگان حضرت حق، به سوى هر مقام
شايستهاى پرواز كرده و به سبب آن از منازل پر هول آخرت با كمال اطمينان عبور
مىكنند.
كسى كه غرق در شهوات است و آلوده به هر لذت حرام و ترسى كه او را از
افتادن در لجنزار گناه حفظ كند نداشته باشد، چگونه مىخواهد از عذاب فردا درامان
باشد؟