بجنبيد و خشم بر من پديد گرديد. كشتن تو را براى خدا مى‌خواستم و مى‌بايست همه اراده من در راه انجام امر او باشد اما چون مرا به خشم آوردى ديدم در اينجا كشتن تو تنها براى خدا نيست بلكه نيمى براى خدا و نيمى براى ارضاى هواست و من در كار خدا چيزى را شريك نمى‌كنم. پس برخاستم و اندكى درنگ كردم تا خشمم فرو نشيند. چون تو را خدا آفريده است نه من، پس كشتن تو هم بايد به امر خدا باشد. آن چه را خدا ساخته بايد به امر او ويران شود نه فرمان ديگرى.

و اين مطلب مأخوذ است از آيه: «... وَ لا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِ‌ ...-» ... جانى را كه خدا حرمت نهاده مگيريد (كسى را مكشيد) جز از روى داد ...» (انعام، 151):

(ديوان ناصر خسرو، مينوى، محقق، ص 170)

ب 3985- 3980 گبر: در لغت پيرو كيش زرتشت است اما در تداول گويندگان و نويسندگان فارسى به معنى مطلق كافر به كار رفته است.

زنّار: رشته‌اى كه ذميان نصرانى بر كمر مى‌بستند (از حاشيه برهان قاطع).