نزد او آمده، بيعت او را نپذيرفت تا چند بار و سرانجام پذيرفت و خبر داد كه او كشنده وى خواهد بود. و اين مطلب در چند كتاب آمده است. و مشروح‌تر آن در تفسير ابو الفتوح رازى در سوره احزاب است.

ب 3851- 3844 ركابدار: آن كه هنگام سوار شدن كسى ركاب اسب را براى او گيرد تا سوار شود، مهتر، تيمارگر اسب.

خونى: قاتل، كشنده.

نوش: عسل، شيرينى.

دوست: مقصود خداوند تعالى است.

منكر: زشت، ناپسند.

قضا: صورت تفصيلى اشياء است در علم خداوند.

جفّ القلم: (جمله فعليه خبريه)، جَفَّ القَلَمُ بِما هُوَ كائِن (بِما انت لاقٍ) يا جَفَّ القَلَمُ عَلى عِلْم اللَّه. جف به معنى خشكيدن است و خشكيدن قلم در اين حديثها و مانند آن كنايت است از آن چه مقدر شده است دگرگون نشود چنان كه مركب خامه خشك‌