خدو انداختن خصم در روى امير المؤمنين على (ع) و انداختن على شمشير را از دست‌

ب 3726- 3721 مرحوم فروزانفر در مآخذ قصص و تمثيلات مثنوى نوشته است اين روايت را به صورتى كه در مثنوى نقل شده تا كنون در هيچ مأخذ نيافته‌ام و ظاهراً حكايت مذكور با تصرفى كه از خصايص مولاناست مأخوذ است از گفته غزالى و روايتى كه در احياء علوم الدين بدين گونه آورده است. سپس به نقل روايت پرداخته و حاصل آن اينكه عمر مستى را ديد، خواست تا وى را بگيرد و تعزير كند. مست او را دشنام داد. عمر باز گشت. وى را گفتند اى امير مؤمنان چون تو را دشنام داد او را واگذاشتى. گفت چون مرا به خشم آورد، اگر او را تعزير مى‌كردم براى خشم خودم بود و دوست نداشتم مسلمانى را به خاطر حميت خود بزنم.