ب 3432- 3427 ضال: گمراه، برون رفته، برون شده.

تسخر: مسخره كه با او فسوس كنند.

گفت دنيا: اشارت است به فرموده‌ى خدا در قرآن كريم‌ «إِنَّمَا الْحَياةُ الدُّنْيا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ ...» (محمد، 36) و نيز آيات سوره انعام، عنكبوت، و حديد.

كودكيت: كودكيد. در فارسى «دال» به «تا» بدل شود: «گفت طعام بياريت كه وز گرسنه هفت روزه است.» (قابوس نامه، به نقل از لغت نامه).

ذَكات: سر بريدن بر وفق دستور فقهى. چهار رگ گردن حيوان را بريدن كه در اين صورت حيوان سر بريده اگر نجس العين نباشد پاك است.

ذكات روح: كشتن روح حيوانى كه در بند دنيا و زيور دنياست.

ذَكىّ ذبح شرعى شده. و بعض شارحان زكات و زكى، گرفته‌اند كه خلاف سياق بيت است.

دنيا پرستان كه همگى سر گرم بازيچه متاع دنيايند كودكند، هر چند به صورت بالغ مى‌نمايند. بالغ كسى است كه هوى و هوس را در خود كشته است. دنيا- پرستان مردان خدا را كه روح حيوانى را در خود كشته‌اند به بازيچه مى‌گيرند، حالى كه بازيچه آنهايند و آن چه بدو دل بسته‌اند. اگر آدمى نفس حيوانى را در خود كشت پاك و لايق درگاه خداست و گرنه مردارى بيش نيست.

ب 3434- 3433