مؤثري در هدايت انقلاب داشت واعضاي مشهورآن از روحانيون وعلماي متنفّذ درروند تحولات انقلاب اسلامي و دوره‌ي تثبيت انقلاب پس از پيروزي مردم انقلابي کرمانشاه بودند.

فعاليت‌هاي گسترده‌ي آيةالله حاج آخوند وجمعي از طلاب مدرسه‌ي حاج شهبازخان وارتباط آنان با مراکز ديني، شخصيت‌ها وعلماي فعال ومبارز باعث شد، ساواک کرمانشاه، مدام ومخفيانه برنحوه‌ي فعاليت‌هاي، تبليغي و سياسي آيةالله حاج آخوند وطلاب مدرسه‌ي مذکورنظارت وکنترل داشته باشد واخبارجلسات ديني کلاس‌ها، گفتگوها وفعاليت‌هاي ديني اين مسجد و مدرسه را پيگيري کند.[1]

تشديد فشار بر نيروهاي مذهبي درکرمانشاه

ازاوايل سال 1354 هيئت حاکمه‌ي پهلوي به وسيله‌ي ابزارهاي امنيتي وسياسي درصدد برآمد براي برآوردن اهداف خود درايجاد يک مشروعيت سياسي واجتماعي، بسياري از مخالفانش به ويژه روحانيون وعلماي مذهبي را، که پس از تأسيس حزب رستاخيز فعاليت‌هاي تبليغي وسياسي‌ـ اجتماعي‌شان را عليه رژيم گسترش داده بودند، مرعوب کند وزمينه‌ي فعاليت آنان را ازبين ببرد؛ لذا برنامه‌ي گسترده‌اي درسراسر کشور براي شناسايي مواضع سياسي وپايگاه اجتماعي مراجع، علماي درجه اول و درجه دوم شهرها ومناطق مختلف به مرحله‌ي اجرا گذارد.

بدين منظور مکاتبات گسترده‌اي از سوي ساواک ومراکز سياسي واطلاعاتي شهرهاي مختلف صورت گرفت تا روحانيون مخالف وموافق حوزه‌ي استحفاظي و سياسي مناطق مختلف شناسايي ومعرفي شوند وسوابق سياسي، مواضع ونظرات آنان درباره‌ي حکومت، پايگاه‌هاي مالي ـ اجتماعي وحوزه‌ي قدرت وميزان نفوذ اجتماعي‌شان مشخص شود.

[1]. مصاحبه با عبدالله اسلامی، 24/5/75، ص 15.