اقدام آنان به نشر وتوزيع رساله‌ي عمليه‌ي حضرت امام خميني، تکثير وتوزيع اعلاميه‌ها ومتن سخنراني‌هاي ايشان بودند.

مدتي پس از کشف يک شبکه‌ي توزيع اعلاميه درکرمانشاه، ساواک وشهرباني با توجه به اطلاعات محرمانه‌اي که از نحوه‌ي فعاليت پايگاه مذهبي مسجد ومدرسه‌ي حاج شهبازخان داشتند، براي تعطيلي آن ودستگيري اعضاي فعالش اقدام کردند. روز دوازدهم آبان 1352 مسجد حاج شهبازخان در محاصره‌ي نيروهاي شهرباني وساواک قرار گرفت و مدارک واسنادي دال برحمايت از آيةالله العظمي امام خميني و مخالفت با دولت به دست ساواک افتاد، محل استقرار دستگاه تکثير و انتشار اعلاميه‌هاي ضدحکومتي نيز کشف شد، بدين علت حاج آقا مجتي حاج آخوند، حاج محمدحسين زرندي وعده‌اي ديگر از روحانيون وطلاب کرمانشاه دستگير وبه شهرباني منتقل وپس از بازجويي بازداشت ومحاکمه شدند؛ آنان با صدور احکامي از سوي مقامات قضايي به حبس وتبعيد محکوم گشتند.[1]

آيةالله حاج آخوند به کميته‌ي مشترک ضدخرابکاري درتهران انتقال يافت وحدود يك ماه ازايام حبس خود را درآنجا بود. وي پس ازمدتي به زندان قصر منتقل شد، حدود پنج ماه را دراين زندان سپري کرد وسپس آزاد گرديده، مجدداً به کرمانشاه بازگشت و فعاليت‌هاي سياسي ـ مبارزاتي خود را دنبال کرد.

آيةالله زرندي وچندتن ديگر از فعالان مدرسه ومسجد حاج شهبازخان هرکدام به زندان‌هاي کوتاه مدت محکوم شدند.[2] بدين صورت، فعاليت اين پايگاه مذهبي براي حدود بيش ازيک سال با تبعيد وحبس اين اشخاص متوقف شد، ولي پس از آزادي افراد، اين پايگاه مجدداً فعاليت خود را آغاز کرد وبا تشديد مبارزات انقلابي از سال 1356 نقش بسيار

[1]. تاریخ تشیّع درکرمانشاه، ص273.

[2]. آرشیو مرکز اسناد انقلاب اسلامی، مصاحبه با آیة الله زرندی، بهمن1381.