شكرانه آن‌كه روزه خوردم رمضان/

در عيد نماز بى‌طهارت كردم‌

گرچه صدفش‌زاده عبد اللّه است/

امّا گهرش اخذ ز روح اللّه است‌

گر شكر تو آرايش عنوان نبود/

تبليغ رسالت نكند روح امين‌

گر شما را غفلت و آلايش است/

پيش ما هم رحمت و بخشايش است‌

گفتمش ساقى تو از راه كرم/

بر «بهارى» ريز از جام قدم‌

گويى كه خدا بود دگر هيچ نبود/

چون هيچ نبود پس كجا بود خدا؟

لوح دوران شد تهى از نقش حق/

اى تو دفتردار بر كيوان ورق‌