جواب از اين روايت، همان جواب أول است.

(ز) روايت زكريا بن آدم:

سألت ابا الحسن (ع) عن قطرة خمر أو نبيذ مسكرٍ قطرت في قدر فيه لحم كثير ومرق كثير؛ قال (ع): يراق المرق أو تطعمه أهل الذمة أو الكلب، و اللحم اغسله وكله ....[1]

از امام رضا (ع) سؤال كردم: قطره‌اى خمر يا نبيذ مست آور در ديگ آبگوشت افتاده است [حكم آن چيست؟] امام (ع) فرمود: آبگوشت دور ريخته مى‌شود يا به كافر ذمى يا سگ مى‌خورانى، گوشت را نيز بشوى و بخور ...

شستن گوشت به خاطر نجس شدن آن است و نجاست از طريق آبگوشت متنجس سرايت كرده است.

جواب:

علت امر امام (ع) به شستن گوشت، منحصراً به خاطر آبگوشت متنجس نيست؛ بلكه احتمال دارد دستور شستن، به خاطر بر طرف كردن عين حرام (خمر و نبيذ) از گوشت باشد.

از اين رو فقيهانى كه خمر را نجس نمى‌دانند، به شستن آن، حكم مى‌كنند.

(ح) روايت على بن جعفر:

سألته عن خنزير شرب من إناء، كيف يصنع به؟ قال: يغسل سبع مرات.[2]

از امام موسى كاظم (ع) سؤال كردم: خوكى از مايع يك ظرف مى‌خورد. چه بايد كرد؟

امام فرمود: هفت بار ظرف شسته مى‌شود.

[1]. كافي 6: 422.

[2]. تهذيب 1: 261.