واسطه بوده باشد، نسبت به غائبين به واسطه حاضرين، و اين دليل است بر اين كه تمام آيات سورتين مزبورتين دخلى تمام دارد در ترغيب در فعل فريضه مزبوره و الاّ استحباب مخصوص بايد به آيه جمعه مى‌بود، بلكه استحباب سوره «بنى‌اسرائيل» در شب جمعه و «كهف» در روز جمعه، و همچنين سوره «الرّحمن» و امثال آن كه در احاديث وارد شده‌[1] مستفاد مى شود آن كه تمام اين سور مزبورات متضمّن ترغيب عظيم است در فعل فريضه مزبوره، و همه كس او را نمى فهمند، خصوصاً منكرين اين فريضه، و تاركين او سه جمعه متواليه بدون عذر[2] لهذا احاديث بسيار واقع شده در ذكر فضيلت تلاوت اين سوره در اوقات مزبوره‌[3] يا به جهت آن كه مشتمل بوده باشند بر امر به ذكر خدا و نهى از غفلت از آن‌[4] و چون اعظم [از] همه ى اذكار صلاة جمعه است، تكاهل و تغافل ننمايند در آن؛ به جهت آن كه در اين سوره‌[5] مواعظ بالغه چندى بوده باشد كه بايد در هر هفته اقلاً يك بار آدمى متلفّظ شود به آنها، خصوصاً امام، خود متذكّر شود و تذكير مردمان نمايد به آن؛ چنانچه وارد شده است اخبار بسيار كه متضمّن كراهت سفر كردن و اشتغال به امور دنيا است در روز جمعه و عمل و كسب و بيع و شراء و تحصيل منافع دنيوى‌[6]، بلكه حرمت آنها هرگاه مستلزم فوت حضور به فريضه ى مزبوره بوده باشد[7]. و همچنين استحباب خواندن تمام سوره «جمعه» و «اعلى» در نماز شام و سوره «جمعه» و

[1]. ر. ك: وسائل الشيعه، ج 7، ص 408، ب 54( باب ما يستحب ان يقرأ من السور ليلة الجمعة و يومها).

[2]. چون آنها جزء منافقين مى‌شوند؛ چنان كه در تفسير آيه دوم سوره منافقين خواهد آمد. ر. ك: مستدرك الوسائل، ج 6، ص 299.

[3]. ر. ك: مستدرك الوسائل، ج 4، ص 222، باب 52( باب تأكّد استحباب قراءة الجمعة).

[4]. چنان كه در سوره منافقين، آيه 9 آمده است.

[5]. سوره جمعه.

[6]. ر. ك: وسائل الشيعه، ج 7، ص 386، باب 43.

[7]. در آخر همين رساله به آن اشاره خواهد شد.