[متن رساله‌]

بسم اللّه الرحمن الرحيم‌

الحمد للّه الذي أوضح لنا الحق، و سلك بنا إلى فرض الجمعات، و بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولًا مِنْهُمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ‌ الايات، وَ يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ[1] و يهديهم إلى طريق النّجاة، وَ آخَرِينَ مِنْهُمْ لَمَّا يَلْحَقُوا بِهِمْ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ، ذلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشاءُ[2] من عباده المقيمين بوظائف الصّلوات و فرائض العبادات، فصلّى اللّه عليهم أجمعين صلاة متتالية بتتالي السّنوات، متوالية بتوالى السّاعات، باقية ببقاء الجمعات و الجماعات.

و بعد، چون مسموع شد كه علاّ مه ثانى‌[3] و عالم و عامل به فرائض و نوافل سبحاني ملاّ محمد باقر مجلسي- طاب ثراه و جعل الجنّة مثواه- در كتاب «بحارالانوار»[4] كلامى افاده نموده است كه مشعر است به آن كه تمام سوره مباركه «جمعه» متضمّن ترغيب و تحريض بر اداء فريضه جمعه و تمام سوره «منافقين» مشتمل بر زجر و منع از ترك و اهمال آن است و بعضى از فضلاى عصر[5]- أيّدهم اللّه و سلك بنا و بهم سبيل الرّشاد- تشنيع بليغ نموده است بر كلام و مرام آن عالى مقام به اين كه در سوره مزبوره به جز سه آيه آخر او هيچ دخلى و نسبتى به نماز جمعه ندارد، و حكايت يهود و تورات است، و مجرّد آن كه سوره مزبوره مسمّات به سوره «جمعه» شده باشد، دليل فضيلت جمعه نمى شود، چنانچه سوره «بقره» و «فيل» دليل فضيلت اين دو حيوان نيست، و همچنين فرموده در سوره «منافقين»: اين كه اين سوره مشتمل است بر مذمّت منافقين و هيچ‌

[1]. اقتباس از آيه دوم سوره جمعه.

[2]. اقتباس از آيه چهارم سوره جمعه.

[3]. مراد دومين شخصى است كه شايسته اين لقب بوده بعد از علامه حلى( 648- 726 ق).

[4]. ر. ك: بحار الانوار، ج 89، ص 137- 133.

[5]. نام اين فاضل شناخته نشد.