اسم الکتاب : رسالههاى خطى فقهى المؤلف : گروه محققان الجزء : 1 صفحة : 344
نفيس از جواهر معادن، انفس از زبرجد، و شيخنا الشهيد- قدس اللّه روحه- در
ذكرى گفته است: «و سمعناه مذاكرة»[1].
[126] مسألة: شيخنا الشهيد
در نفليه ذكر كرده است كه استعمال بنْصر دست چپ در استنجاء سنّت است- يعنى ضمّ
بنصر با وسطى مسبّحه و ابهام مستحب است- به خلاف حال استبراء كه استعمال بنصر آنجا
سنت نيست.
[127] مسألة: پيش اصحاب ما،
استنجاء از خروج ريح[2]
و سنگ و كرم غير ملطّخ[3]
به نجاست و از خواب كه مظنة خروج ريح است، واجب نيست و سنت نيست[4]
اجماعاً علامه- ; تعالى در نهايه گفته است: لقوله (ع): «من استنجى من ريح
فليس منّا»[5]
و در حديث از اوصياء معصومين- صلوات اللّه عليهم- نفى وجوب و استحباب آن متكرر
است.
[128] مسألة: آنچه بعد از
استبراء از مخرج بول بيرون آيد، استنجاء ندارد از آن جهت كه نجس نيست و نقض وضو
نمىكند. در صحيحه حريز از محمد بن مسلم از أبي جعفر الباقر (ع) در باب استبراء و
كيفيت آن فرموده است: «فإن خرج بعد ذلك شيء فليس من البول و لكنه من الحبائل»[6]
و «حبائل» جمع حباله است و «حباله» جمع حبل بر غير قياس و مراد عروقى است كه از
جانب ظهر مىآيد و به مثانه- كه وعاء بول است- ارتباطى ندارد.