سپس‌در آفتاب خشك شود، آيا طاهر مى‌شود يا نه [با توجّه به اين كه آفتاب يكى از مطهّرات است‌]؟[1]

مسأله دوم: آيا اموال امام (ع) را- چه از خمس باشد و چه از نذر- مى‌شود براى ساداتِ تهيدست و فقير مصرف كرد؟

جواب: در روزگار ما اموال امام (ع) به دو بخش تقسيم مى‌شود:

1. انفال، مانند قلّه كوه‌ها و دلِ صحراها و ميراث كسى كه وارث ندارد. امامان (ع) اين‌گونه اموال (انفال) را براى شيعيانشان مباح كرده‌اند. اين بخش از اموال امام (ع) مورد بحث نيست.

2. دومين بخش از اموال امام (ع) سهم وى از خمس است. برخى گفته‌اند: دفن مى‌شود[2]؛ برخى اظهار داشته‌اند كه به دريا ريخته مى‌شود[3]؛ بعضى قائل شده‌اند به اين كه نگهدارى شده و وصيّت كرده تا نزد شخص مورد اعتمادى سپرده شود[4]؛ گروهى فتوا داده‌اند: اين بخش از اموال امام نيز جزء انفال بوده و درعين حال استفاده شيعيان از آن مباح است‌[5]؛ گروه ديگرى گفته‌اند: به سادات فقير و تهيدست براى كمك هزينه‌

[1]. پاسخ اين پرسش در اين مقاله نيامده است، چون مسأله دوم مقصود نگارش بود.

[2]. اين قول را شيخ در نهايه، ص 201 آورده و نيز در مبسوط، ج 1، ص 264 چنين آمده:

« دفن اين مال واجب است؛ زيرا سرزمين‌ها گنج‌هاى خود را هنگام قيام قائم آل محمّد( ع) آشكار خواهند كرد.»

[3]. اين قول را شيخ در نهايه، ص 201 و مبسوط، ج 1، ص 264 آورده است.

[4]. اين قول را شيخ در نهايه، ص 201 چنين آورده است:« واجب است اين مال را تا زمانى كه انسان زنده است حفظ و نگهدارى كند و چون هنگام مرگش فرارسيد، وصيّت كند تا به يكى از برادران مؤمن و مورد وثوقش سپرده تا وى به امام زمان( ع) چنانچه ظهور كند تحويل دهد، يا به همان صورتى كه به او وصيّت شده بود، وصيّت كند تا به دست امام زمان( ع) برسد. همچنين ابن ادريس اين قول را در سراير، ج 1، ص 499 برگزيده است.

[5]. شيخ طوسى اين قول را در نهايه، ص 201 آورده است، و نيز بعد از اين خواهد آمد كه همان قول شيخ مفيد و ابن حمزه است.