قوله: افناه: ضمير منصوبى در «افناه» به ما يحاذى العلامة الاخيرة راجع است.

قوله: فاذا وجدته وضعته: ضمائر منصوب به اكثر عدد راجع است.

قوله: فوقها و تحتها: ضمير مؤنّث به علامت راجع است.

قوله: بحيث يحاذى آحاده: ضمير در «آحاده» به حاصل راجع است.

قوله: و نقّصته ممّا يحاذيه: ضمير منصوبى در «نقّصته» به حاصل راجع است.

قوله: و ممّا عن يساره: ضمير در «يساره» به «ما يحاذيه» عود مى‌كند.

متن: ثمّ تزيد الفوقانى على التّحتانى و تنقل الجميع إلى اليمين بمرتبة ثمّ تطلب اعظم عدد كذلك إذا وضعته فوق العلامة الّتى قبل الأخيرة و تحتها امكن ضربه في مرتبة مرتبة من التّحتانى و نقصان الحاصل ممّا عن يساره.

فإذا وجدته و عملّت به ما عرفت زدت الفوقاني على التّحتانى و نقلت ما فى السّطر التّحتانى الى اليمين بمرتبة فان لم يوجد فضع فوق العلامة و تحتها صفرا فانقل و هكذا الى ان يتمّ العمل.

ترجمه: سپس عدد فوق جدول را بر آنچه در تحت آنست اضافه كن و مجموع را يكمرتبه به سمت راست نقل بده پس از آن اكثر عددى همچون عدد سابق باشد طلب نما كه وقتى آنرا بالاى علامت قبل از علامت اخيره و پائين آن قرار دادى بتوانى در مرتبه مرتبه عدد تحتانى ضرب كرده و حاصل ضربش را از آنچه در سمت چپ قرار گرفته كسر كنى، پس از آنكه عدد مزبور را يافتى و آنچه دانستى بجاى آوردى عدد فوقانى را با تحتانى جمع كن و آنچه در سطر تحتانى است يكمرتبه بطرف راست نقل بده و اگر چنين عددى را نيافتى پس بالاى علامت و زير آن صفرى قرار داده و آنگاه عدد تحتانى را يكمرتبه بطرف راست نقل بده و عمل را بهمين ترتيب ادامه بده تا باتمام رسد.

شرح‌ بعد عدد فوق جدول را با تحت جمع كرده حاصل را در قسمت تحتانى جدول بطرف راست ستون نقل مى‌دهيم پس از آن مانند قبل عددى را انتخاب مى‌كنيم كه وقتى آنرا پهلوى حاصل جمع در زير جدول قرار داديم و در خودش و آنحاصل ضرب‌