معرّفى نسخه‌هائيكه كتاب با آنها مقابله شده‌

1- نسخه مخطوط كتابخانه استاد معظّم السّيد علاء الدّين علويّ طالقانيّ- دام بقاؤه- كه اخيرا به كتابخانه آستان قدس رضوى 7 اهداء گرديده. قطع آن 23* 14 در 212 ورق و هرصفحه داراى 22 سطر بطول 8 سانتيمتر، طول كتابت 17 سانت ميباشد. كاتب آن محمّد صالح بن صفي الدّين، و تاريخ اتمام كتابت جزء اوّل آن 1068 هجرى قمرى ميباشد.

تاريخ جزء دوم كتاب بدليل اسقاط يكى دو صفحه از آخر آن معلوم ما نشد ولى بقرائن موجود كتابت تمام كتاب بقلم يك كاتب بوده است. غالب لغات و مطالب آن در حاشيه كتاب بيان و مشحون از حواشى است.

2- نسخه خطّى آستان قدس رضوى 7 كه پدر شيخ بهائى «حسين بن عبد الصّمد الحارثيّ»- رحمهما اللّه- آنرا تصحيح و با نسخه ديگرى مقابله نموده است. نسخه داراى 17 سطر و 244 ورق بوده و در قطع 25* 18 سانتيمتر ميباشد. كاتب آن شخصى است بنام محمّد بن حسين بن محمّد الغفارى، و تاريخ اتمام كتابت آن ماه صفر سال 957 هجرى است.

3- نسخه چاپ سنگى مجدول، معروف به چاپ نجم الدّوله. مصحّح آن- چنانكه در هامش صفحه دوم آن تحرير يافته- شخص فاضلى بنام عبد الغفّار- رحمة اللّه عليه- ميباشد، و حواشى كتاب مملوّ از بيانات ايشان و بعضى منقول از علّامه مجلسى- رحمه اللّه- و بحار الانوار است. و در ضمن نسخه مذكور با نسخه مصحّح مرحوم عالم ربّانى سيّد نعمت اللّه جزايرى و چند نسخه ديگر مقابله گرديده است.

4- نسخه مطبوع حروفى كه بتصحيح و تحشيه فاضل معاصر جناب آقاى سيّد مهدى لاجوردى بوده و ظاهرا با نسخى كه اكنون در كتابخانه حضرت آية اللّه نجفي مرعشى- رحمه اللّه- موجود ميباشد مقابله شده است. و ما در اينجا ترجمه كلام ايشان را درباره يكى از نسخه‌ها ذكر مى‌نمائيم:

«نسخه اصل در تصحيح اين كتاب متعلّق است به قرن يازدهم (1094) هجرى قمرى كه توسّط بعض افاضل از روى نسخه خطّى مقابله شده با نسخه مؤلّف- رحمه اللّه- مقابله شده است.