اللَّهُمَّ انّى اسْئَلُكَ مِنْ رَحْمَتِكَ بِاوْسَعِها، وَ كُلُّ رَحْمَتِكَ واسِعَةٌ، اللَّهُمَّ انّى اسْئَلُكَ بِرَحْمَتِكَ كُلِّها.

[ 6] «بار الها، من از تو سؤال مى‌كنم به گسترده‌ترين رحمتت، و همه رحمتهاى تو گسترده است، بار الها از تو سؤال مى‌كنم به همه رحمتت.»

فرق ميان رحمت رحمانيه و رحمت رحيميه‌

رحمت رحمانيه مقام بسط وجود است، و رحمت رحيميه مقام بسط كمال وجود، پس با رحمت رحمانيه اصل وجود ظهور يافته، و با رحمت رحيميه هر چيزى به كمال معنوى و هدايت باطنى خود مى‌رسد. و لذا در دعا وارد است: «اى رحمن دنيا و رحيم آخرت»، «و خداوند رحمن است نسبت به همه خلق خود، و رحيم است بر مؤمنين به طور اختصاص.» پس خداى متعال با حقيقت رحمانيت خود فيض وجود را بر ماهيات معدوم و هياكل هالك و نابود افاضه كرد، و با حقيقت رحيميت افاضه كمال وجود فرمود، و طلوع صبح‌