اللَّهُمَّ انّى اسْئَلُكَ مِنْ اسْمائِكَ بِاكْبَرِها، وَ كُلُّ اسْمائِكَ كَبيرَةٌ، اللَّهُمَّ انّى اسْئَلُكَ بِاسْمائِكَ كُلِّها.

[ 9] «بار الها از تو سؤال مى‌كنم به بزرگترين نامهايت، و همه نامهاى تو بزرگ است، بار الها از تو سؤال مى‌كنم به همه نامهايت.»

اسماء و صفات الهى حجابهاى ذات مقدس‌اند

بدان اى دوست من (كه خدايت به معرفت اسماء و صفاتش موفق گرداند و تو را از متدبرين در اسرار آياتش قرار دهد) كه اسماء حسناى الهى و صفات علياى ربوبى همگى حجابهاى نورى هستند [1] از براى‌

______________________________
[1] اين نيز به حسب بعضى از مقامات سالكين است و گر نه از براى صاحبان مراتب ديگر، شرك محسوب مى‌شود كه حسنات ابرار سيّئات مقربين است. پس ايمان حقيقى كه خالص از شرك باشد آن است كه اعتقاد كند بر اينكه او است ظاهر و باطن و اول و آخر، پس هيچ اسم و صفتى نمى‌تواند حجاب آن وجه كريم شود و هيچ امر و خلقى را نرسد كه نقاب نور عظيم او گردد، چنانكه در دعاى عرفه است: «چگونه استدلال مى‌شود به چيزى كه او در وجودش نيازمند به تو است؟ مگر براى غير تو ظهورى هست كه تو را آن ظهور نباشد تا آنكه او ظاهر كننده تو باشد؟ كى غايب شدى تا به دليلى كه راهنمايى به سوى تو كند نيازمند باشى؟ و كى دور گشتى تا اثرها رساننده به تو باشد؟ كور باد چشمى كه تو را مراقب خود نبيند.» آرى ولى اللّه مطلق (صلوات اللّه عليه) راست فرمود. پس‌