باب چهل و هفتم در احوال اين طايفه وقت بيرون شدن از دنيا

قال اللّه تعالى الّذين تتوفّيهم الملائكة طيّبين. يعنى جان بذل كنند بطيبة النفس‌[1]، گران نبود[2] بر ايشان با خداى خويش‌[3] گشتن.

انس مالك [رضى اللّه عنه‌[4]] [گويد] كه پيغامبر گفت صلوات اللّه و سلامه عليه‌[5] چون بنده اندر سكرات مرگ افتد اندامهاش يك بر ديگر سلام كنند و گويند[6] عليك السّلام، فراق آمد تا روز قيامت‌[7].

انس مالك‌[8] گويد كه پيغامبر صلّى اللّه عليه [و سلّم‌[9]] اندر نزديك‌

[1] - مب: بطيب نفس.

[2] - مب: نيايد.

[3] - مب: با خداى تعالى.

[4] - مب: ندارد.

[5] - مب: 7.

[6] - مب: اندامهاء او بر يك‌ديگر سلام مى‌كند و مى‌گويد.

[7] - مب: ميان ما تا قيامت.

[8]- مب: و هم انس رضى اللّه عنه.

[9] - مب: ندارد.