جنيد گويد از دنيا بآخرت راهيست آسان‌[1] بر مؤمن [و هجران خلق در جنب يافتن حق دشوار است‌[2]]. و از نفس بخداى شدن صعب است و صبر كردن با خداى تعالى صعبتر.

و پرسيدند از وى‌[3] از صبر گفت فرو خوردن تلخيها و روى ترش ناكردن.

علىّ بن ابى طالب گفت 7 صبر از ايمان بجاى‌[4] سرست از تن.

ابو القاسم حكيم گويد اندر قول خداى عزّ و جلّ و اصبر امر است بعبادت و قوله و ما صبرك الّا باللّه بندگى است‌[5] [هركه از درجه كه او را بود بدرجه شود كه بدو بود، از درجه عبادت بدرجه عبوديّت شده باشد[6]].

و پيغمبر صلّى اللّه عليه و سلّم گفت بك احيا و بك اموت [زندگانى من بتو است و مرگ من بتو است.

كسى ابو سليمان را پرسيد[7]] از صبر گفت و اللّه كه ما بر آنك دوست داريم صبر نمى‌كنيم بر آنك كراهيت داريم صبر چگونه كنيم‌[8].

ذو النّون گويد صبر دور بودن است از مخالفات و آرميدن با خوردن تلخيها و پيدا كردن توانگرى بوقت درويشى‌[9]

[1] - مب: شدن سلهست.

[2] - مب: ندارد.

[3] - مب: و هم جنيد را پرسيدند.

[4] - مب: بمنزلت.

[5] - مب: عبوديت است.

[6] - مب: ندارد. اصل: مطابق متن عربى است.

[7] - مب: ندارد.

[8]- مب: با خداى بر آنك دوست داريم صبر نكنيم بر آنك كراهيت داريم چون كنيم.

[9] - مب: نزديك تجرع تلخيها و توانگرى پيدا كردن آنگه كه درويش گردى. متن عربى:

و اظهار الغنى مع حلول الفقر بساحات المعيشة. و توانگرى بازنمودن آنگاه كه بى‌چيزى بساحت معيشت فرود آيد.