بهمسرى گرفت- به او عرض كرد: مولاى من! بركت اين روز بر ما سنگين و گران بود! فرمود: اى أبو هاشم، بركات الهى امروز بر ما بزرگ است، گفتم: آرى مولاى من! پس در اين روز چه گويم؟ فرمود: خير بگو كه همان بتو خواهد رسيد، گفتم: مولاى من، همين كار را مى‌كنم و با آن مخالفت نمى‌ورزم، فرمود: در اين صورت راه يافته‌اى و جز خير نخواهى ديد.

8- و در نامه‌اى به يكى از دوستان خود نوشت: امّا از اين دنيا ما نيز بهرمنديم، ولى هر كس كه عقيده‌اش مطابق عقيده و مذهب رفيق و يارش گردد، هر جا باشد با او است، و آخرت سراى پايندگى است.

9- تأخير در توبه غفلت است و بى‌خبرى، و امروز و فردا كردن بسيار حيرت است و سرگردانى، و بهانه‌تراشى بر خدا مايه هلاكت، و اصرارورزيدن بر گناه ايمنى و آسودگى از مكر (ناگاه گرفتن) خدا است، «و از مكر خداى جز مردم زيانكار خود را ايمن نمى‌دانند- اعراف: 99».

10- و نقل است: ساربانى امام جواد 7 را از مدينه به كوفه آورد و با اينكه چهار صد دينار به او داده بود باز هم بر سر صله و پاداش چانه مى‌زد، آن حضرت فرمود: سبحان اللَّه! مگر از اين مطلب غافلى كه زيادى و فضل الهى زمانى قطع مى‌گردد كه شكرگزارى بندگان قطع شود؟! 11- بيعت زنان با رسول خدا 6 اين گونه بود كه پيامبر دست مبارك خود را بداخل ظرف آبى داخل نموده و خارج مى‌ساخت، و زنان نيز به نشانه اقرار و ايمان به خدا و تأييد پيامبر و آنچه از ايشان تعهّد مى‌گرفت دست خود را در همان ظرف آب فرو مى‌بردند.

12- آشكار نمودن هر چيز پيش از استحكام، فساد انگيز است.

13- فرد مؤمن به توفيق الهى، و اندرزگوى درونى، و پذيرش فرد خيرخواه نيازمند و محتاج است.