سخنانى كوتاه از امام جواد 7 «در زمينه‌هاى: حكمت، پند، زهد و امثال آن»

1- مردى بدو گفت: مرا سفارش و پندى فرما، فرمود: آيا مى‌پذيرى؟ گفت:

آرى، فرمود: صبر را متّكا، و ندارى را مايه راحتى ساز، و شهوات را ترك گو، با هوى و هوس مخالفت كن، و بدان كه تو هرگز بيرون از ديد خداوند نخواهى بود، پس بنگر چگونه‌اى.

2- خدا به يكى از پيامبران وحى فرمود: امّا نتيجه زهد و بى‌اعتنائيت به دنيا شتاب در آسودگى تو است. و امّا توجّه و روى نمودنت به من موجب عزّت و سربلندى تو است. ولى آيا از براى من با دشمنى عداوت نموده‌اى و با دوستى از دوستان من مهرورزى كرده‌اى؟ 3- و نقل شده: يك بار قماش سنگين قيمت و پربهائى را براى آن حضرت 7 مى‌بردند كه در راه بر اثر دستبرد دزدان ربوده شد، پس حامل آن بار طى نامه‌اى موضوع را به امام گزارش داد، آن حضرت نيز در ذيل نامه اين گونه پاسخش نوشت: بى‌شكّ جان و اموال ما از مواهب گواراى الهى و از عاريتهاى سپرده‌شده او است، تا آنجا كه بخواهد ما را در خوشى و شادى بهره‌مند مى‌سازد، و هر آنچه كه بخواهد توأم با اجر و ثواب از ما مى‌ستاند، بنا بر اين هر كس كه بيتابى بر صبرش چيره گردد پاداش و اجرش تباه گردد، و من از اين موضوع به خدا پناه مى‌برم!.

4- هر كس در كارى حاضر باشد و آن را مكروه و ناپسند بدارد همچون غايب است، و اگر غايب از آن باشد ولى بدان كار راضى و خوشنود باشد چون فردى است كه در آن ماجرا حضور داشته است.

5- هر كس كه به گوينده‌اى گوش فرا دهد مانند آن است كه او را پرستيده، پس اگر گوينده از خدا گويد او خدا را پرستيده، و چون از زبان ابليس گويد او ابليس را پرستيده.

6- داود بن قاسم گويد: از آن حضرت 7 پرسيدم: معنى «صمد» چيست؟

فرمود: چيزى كه عارى از ميانه و ناف است. گفتم: ديگران گويند: چيزى است كه درون ندارد، فرمود: هر چه درون دارد داراى ميانه و ناف نيز هست.

7- أبو هاشم جعفرى- روزى كه آن حضرت دخت مأمون امّ الفضل را