اگر چه آن ملّت در كردارشان پاك و پرهيزكار باشند و محققا از هر ملّتى كه در برابر ولايت پيشواى عادلى كه از سوى خداوند تعيين شده، سر فرود آورند، گذشت مى‌كنم، اگر چه در كردارشان اشتباهات و لغزشهايى داشته باشند).

اكنون در محدوده ولايت الهى، زندگانى امام سجّاد 7 را مورد بحث و بررسى قرار مى‌دهيم، هيچ يك از پيامبران و امامان و جانشينان پرهيزكار ايشان و علماى الهى بدنبال سلطنت و حكومت ظاهرى نرفتند، بلكه آنها براى پاكيزه ساختن دلهاى مردم و جوامع بشرى از بت‌پرستى و طاغوت تلاش مى‌كردند و مهم‌ترين هدف ايشان تعليم و تزكيه مردم و آزمايش ايشان بوده است و در واقع وظيفه ايشان آماده كردن مردم براى قيام به قسط و عدل بوده است، هر چند به حسب ظاهر نتوانسته باشند متصدّى اجراى عدالت باشند، همچنان كه قرآن كريم در سوره حديد به اين واقعيّت اشاره كرده و مى‌فرمايد: (ما پيامبران خود را با معجزات و آيات روشن فرستاديم و همراه آنان كتاب و ميزان نازل كرديم تا مردم براستى و عدالت قيام كنند و آهن را فرو فرستاديم كه در آن قدرتى بسيار و منافعى براى مردمان است تا خداوند بداند چه كسى او و رسولانش را با ايمان قلبى ياورى مى‌كند، همانا خداوند نيرومند و عزيز است [1])، مهمترين و اوّلين فلسفه امامت امام سجاد 7 همانند ساير اوصياء الهى دعوت مردم به دين خدا و آزمايش مردم بوده است، براى ديگر ائمه 7 شرايط تحقّق اهداف سياسى و اجتماعى فراهم شد، همان گونه كه امام على 7 دو بار با قريش جنگيد و امام حسن 7 نيز با معاويه به مقابله برخاست، ليكن به جهت مصالح مسلمين به صلح رضايت داد، امام حسين 7 نيز در ابتدا با معاويه راه صلح در پيش گرفت، ليكن در برابر يزيد نابكار دست به شمشير برده و سرانجام مظلومانه به شهادت رسيد، ديگر ائمه نيز هر يك بطور غير مستقيم و با به كارگيرى روشهاى گوناگون ايفاگر نقشهاى سياسى خود بودند، ليكن شرايط اجتماعى در دوران امام سجاد 7 به گونه‌اى بود كه اقتضاء مى‌كرد آن حضرت بيشتر به دعا و نيايش به درگاه پروردگار روى آورد و سراسر زندگى امام سجاد 7 پرتوى از نور الهى بود.

امام سجاد 7 در هر شبانه روز هزار ركعت نماز مى‌خواند و هر گاه به نماز

[1] سوره حديد، آيه 25.